Wat is integratieve therapie?
Integratieve psychotherapie is een benadering waarbij verschillende therapeutische stromingen gecombineerd worden om beter aan te sluiten bij de unieke hulpvraag van de cliënt. In plaats van zich te beperken tot één school (zoals psychoanalyse, gedragstherapie, cliëntgerichte of systeemtherapie), kijkt de integratieve therapeut over de grenzen van het eigen referentiekader heen. Zo ontstaat een flexibele werkwijze die elementen samenbrengt uit meerdere stromingen, mits onderbouwd en op een verantwoorde manier toegepast.
Waarom integratie?
Onderzoek toont aan dat er geen grote effectiviteitsverschillen zijn tussen de klassieke psychotherapievormen. Wat écht bijdraagt aan verandering zijn universele factoren zoals de relatie tussen cliënt en therapeut, hoop, empathie en motivatie. Daarnaast spelen contextuele elementen en persoonlijke factoren een grote rol. De integratieve benadering houdt hiermee rekening en biedt ruimte om therapieën op maat te maken, rekening houdend met de diversiteit aan problemen, mensen en omstandigheden.
Van verdeeldheid naar samenwerken
Waar psychotherapie vroeger sterk verkokerd was, groeit wereldwijd – en ook in Nederland en Vlaanderen – de belangstelling voor samenwerking en kruisbestuiving. Psychotherapeuten scholen zich bij in meerdere stromingen, opleidingen worden steeds vaker schooloverstijgend ingericht, en er is toenemende aandacht voor wetenschappelijke onderbouwing én praktische toepasbaarheid. Integratieve psychotherapie is daarmee geen nieuwe school, maar een uitnodiging tot voortdurende verkenning, kritische dialoog en maatwerk.
